Ben böyle dalgın, böyle unutkan
Acep dünyada kalıcı mıyım?
Sanki derdim bir kilit, beni mahpusa koyan
Anahtar gibi derdim, kapısı nefsim olan
Bahar geldi, dostlarla muhabbet ve bir bardak çay
Ne olur anma onu, o zehirli bir bal
Ben bir ok olsam misal, derdime de desek yay
Rüzgar çıkacak elbet, aldırma menzilde kal
Aşk dedikleri meğer yanıp kül olmak imiş
İnsan aşık olunca nefsini yok sayarmış
Meğer ne Şirin varmış, ne Kerem Aslıya yanmış
Onlar aşka ulaşmış, bize masallar kalmış
Derdimin çaresi gönlümde mihman kalır
Gönlüm bir dem tad alır sonra yine aç kalır
Çarem aşka varmaktır, sırrı bulan aranır
Yoruldum sürünmekten, el uzatacak var mıdır